منم كه دیده به دیدار دوست كردم باز چه شكر گویمت ای كردگار بنده نوازحافظ
ازهرچه میرودسخن دوست خوشتر است پیغــــام آشنـــا نفس روح پرور است
سعدی
گر مُخیّر بكنندم به قیامت كه چه خواهی دوست مارا وهمه نعمت فردوس شمارا
سعدی
عشقپیش ازاجلم كشت وبه مردن نگذاشت شادازاینم كه مرادوست به دشمن نگذاشت
شوشتری
برای خاطر دشمن ز ما بریدی مهر طریق دوستی این است؟مرحباای دوست
وصال شیرازی